سه تفنگدار !!!

چه کسی برنده شد ؟! قالیباف ، جهانگیری یا روحانی ؟!

سه ضلع یک مثلث متشنج ، سه مرد ؛ آن سه تفنگدار ! به روی هم تیر اندازی می کنند ، گاهی این به آنها ، گاهی آنها به این. دو به یک. قالیباف، تنها اما زخم خورده و ترسناک ، هیچ چیز برای از دست دادن ندارد، آخرین تیر ِ ترکش سیاستش را رها کرده ، و می داند اگر این دفعه رئیس جمهور نشود ، برای همیشه باید با این کرسی خداحافظی کند.

روحانی بی صبر و ترسان از اینکه کرسی اش را از زیر پایش بکشند. تحملش را از دست می دهد و دست هایش یا از پیری یا از اعصاب می لرزند. جوابگو باید باشد چهار سال رکود را ولی کارنامه اش نقطه ی درخشان هم دارد.

جهانگیری اما آزاد و رها ، نقطه ی اتکای حسن . تیر هایی به سوی قالیباف می اندازد که گاهی رواست و گاهی چرند. مثل استفاده از واژه ی گازانبری که بی موقع بود و تاریخ مصرف گذشته. اما هوش سرشار و تسلط بر نفسش ، نفس های قالیباف را به شماره می اندازد.

و آن سه نفر دیگر ، بی اثر ، خنثی ، منطقی و معقول. آنقدر معقول که اصلا بین مشاجره ها به چشم نمی آیند. هاشمی طبا خسته و مدرن، میرسلیم قدیمی و جنتل ، و رئیسی سودایی و آرام برای جذب ِ همه ی قلوب.

وقتی در آمریکا، پوپولیسم و تشنج ، تشر و تهمت، آبروبری و آبروریزی، مایه ی رای آوردن آن مرد! می شود، بعید است در ایران که سابقه ی رای دهی و دموکراسی اش بسی کمتر است، موجب رای آوردن نشود.

آرزویم این است که روزی برسد تا مردم ، تعقل را ببینند نه تشنج، حرف را ببینند نه شانتاژکاری، برنامه را ببینند نه کینه پراکنی. اگر هم انتقادی است ، متین و آرام ، شمرده و روان، معقول و با سند.

والسلام علی من اتبع الهدی.