در مواجهه با یک عدد انسان بی شعور که دهن خود را باز کرده و چشمان خود را می بندد می شود به سه روش عمل کرد و در هر عمل به چند طریق قضاوت می شویم.
در اولین راهکار ، ما هم دهان خود را باز کرده و چشمانمان را می بندیم.
قضاوت دیگران: باشعورهای ِ اقلیت : ای کاش تحمل می کردی. بی شعورهای ِ اکثریت : حقش بود.
در دومین راهکار ، ما سکوت می کنیم و چیزی به طرف نمی گوییم و تحمل می کنیم.
قضاوت دیگران ؛ باشعورهای ِ اقلیت : آفرین . بی شعورهای ِ اکثریت: چقدر بی عرضه ، لال شده بود هیچی نمی گفت.
در سومین راهکار ، ما جواب طرف را می دهیم ولی بر عکس. مثلا می گوید تو خری ، ما هم می گوییم که من خر نیستم چون خر چهارپا است و من دو پا ، گوش های ِ خر دراز است و از من نیست و ... .
قضاوت دیگران : باشعورهای ِ اقلیت : آفرین . بیشعورهای ِ اکثریت : آفرین (خنده یِ حضّار).
کاری به دین و آخرت و خدا و پیغمبر هم نداشته باشیم ، در جواب بدی خوبی کردن ، در ِ همه یِ دهان ها را می بندد.
+ خوبی را خوبی کردن خَر خاری است ، بدی را بدی کردن سگساری است ، بدی را خوبی کردن کار خواجه عبدالله انصاری است.
برچسب : نویسنده : dshishlika بازدید : 40