سیانور

فکر کنم قبلا تو یکی از وبلاگ ها چیزی در مورد این فیلم خوندم که فکر کردم فیلم خوبیه. اما اصلا فیلم خوبی نبود. چون اصلا فیلم نبود. یعنی مهم ترین ویژگی ای که باید یه فیلم داشته باشه رو نداشت. داستان! دریغ از یه داستان خوب که روایت بشه ، که زندگی ِ جذاب انقلابیون در مجاهدین خلق رو نقل کنه. مثل این بود که یک کتاب تاریخی خشک و بی پردازش رو برده بودند روی پرده.

شخصیت پردازی ضعیف بود. اگر کسی چیزی از مجاهدین نمیدونست ، از این فیلم هم چیزی نمی فهمید. اگر هم میدونست بازی ِ آبکی و سطحی بازیگرا اصن نمیتونس اونو جذب کنه. مشکل اصلی این فیلم این بود که می خواست همه ی حرفها رو بزنه، در نتیجه هیچ چیزی نتونسته بود بگه. میخواست تو دو ساعت کل اتفاقاتی که برای مجاهدین افتاده بود رو نشون بده ، و اصلا موفق نشده بود.

فلش بک ها و فلش فورواردهای زیادی که جز سردرگمی چیزی به فیلم اضافه نکرد. فیلم بدون تعلیق . بدون کشش. بدون هیچ چیز ِ خاصی برای تماشا. خلاصه تماشایش اصلا توصیه نمی شود.

+ چرا بعضی ها فکر می کنند بلند حرف زدنشون پشت تلفن تو سینما ، جذابه ؟!

+ جلد چهارم کلیدر هم تموم شد. یادم باشه قسمت هایی ازش رو بذارم.