آشتی 2

قبل از پست: لینک مطلب آشتی 1

تنها خدا پایدار است و غیر از خدا پوچ و نابود شدنی و رفتنی است. پس دل بستن به غیر خدا یعنی دل بستن به پوچی ها. به عنوان مثال: اگر کسی به ساختمان- که رفتنی است- دل ببندد به پوچی دل بسته است، اما اگر برای ایجاد بستر بهتری جهت بندگی خدا، ساختمان بخواهد، دیگر به پوچی دل نبسته است، یا اگر کسی به حافظه اش دل ببندد- چون حافظه با دوران پیری از بین می رود- در واقع به پوچی دل بسته است، و نتیجۀ آنها اضطراب خواهد شد. دل بستن به مدرک، قدرت، ثروت و امثال اینها نهایتا موجب پوچی و اضطراب است.

«مدرک» با فراموش کردن آموخته ها، توان واقعی اش را از دست می دهد. «قدرت» پس از مدتی کم می شود، «ثروت» پس از مدتی تمام می گردد، یا عمر ما تمام می شود و دیگر از آنها نمی توانیم بهره ای ببریم! هر کدام از اینها اضطراب آور و اذیت کننده است و انسان را از آرامش دور می کند.