آشتی

من چه کار باید بکنم که سعادتمند بشوم؟! چه کار باید بکنم که در پایان عمر غمزده و پشیمان نشوم؟!

چگونه باید زندگی کنم ؟! چگونه ؟!

این ها سئوالات من در ابتدای بلوغ فکری ام بود. و در دسترس ترین جواب این سئوالها، دین بود.

سئوالاتم عمیق بودند. به راحتی قانع نمی شدم. حرفهای سطح پایین ِ آخوندها راضی ام نمی کرد.

من آنهایی را که ادعای دینداری می کردند را می دیدم ، اما نشاط ِ دینداری را در وجودشان نه. ریش هاشان را می دیدم، ریشه هاشان را نه. و این مرا نسبت به اصل دین مشکوک می کرد.

تا اینکه کتابی خواندم. کتابی که زندگی ام را بسیار تغییر داد. کتابی که دریچه های جدیدی از معارف اهل بیت و قرآن به رویم گشود که تومنی هفت صنار با اراجیف ِ بچه گول زن ِ بعضی ها تفاوت داشت. کتابی که بارها خواندمش و بارها خواهم خواند.

می خواهم در چند قسمت ، خلاصه ای از آن را بگذارم. موافقید؟!

====================

پساپست1: عنوان قسمتی از اسم ِ کتاب است.